Vertel iets over jezelf
Mijn naam is Tineke Lieshout, 61 jaar. Ik ben geboren en getogen in het Westland als dochter van een tuinder. Ik groeide op samen met mijn 9 broers en zussen. Een groot gezin was in ons dorp en in die tijd heel gewoon.
Hoe lang werk je al bij de Zevenster?
Ik werk sinds 1 januari van dit jaar in de Zevenster als praktijkopleider. Ik heb gekozen voor de Zevenster omdat het een kleine organisatie is, waar iedereen elkaar makkelijk kan vinden en bereiken. Dat vind ik belangrijk.
Hoe ben je in de gezondheidszorg terecht gekomen?
Als kind wist ik al dat ik serveerster of verpleegster wilde worden. Een dienend vak in ieder geval. Aangezien ik vaak kopjes en glazen met drinken omgooide, leek dat serveren toch niet helemaal mijn ding. Het werd dus al snel duidelijk dat ik verpleegkundige wilde worden.
Omdat ik na de MAVO direct met die opleiding wilde starten, en te jong was om de toenmalige inservice opleiding te doen, kwam ik bij de eerste versie van de MBO-V terecht in Leidschendam. Dat was toen een proef, en dat was het… Het echte leren is voor mij pas daarna gestart.
De opleiding zelf was theoretische kennis opdoen. De stages waren bedoeld om heel breed kennis te maken met de verschillende takken in de gezondheidszorg. En dat allemaal in drie jaar tijd. Ik kon net een beetje snuffelen aan alles. Het heeft me in ieder geval wel geholpen om een te keus bepalen na mijn diplomering, waar mijn affiniteit lag. De Ouderenzorg zoals die nu is bestond toen helemaal nog niet.
Welke ervaring heb je opgedaan?
Toen de opleiding klaar was wist ik dat ik in het ziekenhuis wilde werken. Ik heb toen ongeveer 15 jaar in verschillende ziekenhuizen gewerkt op de specialisatie chirurgie. Eerst als verpleegkundige, later als leidinggevende. Na 15 jaar in het ziekenhuis dacht ik alles wel gezien te hebben en koos ik ervoor om de zorg tijdelijk te verlaten. Ik ben toen in de detailhandel gaan werken in een klein familiebedrijf. Daar heb ik echt het belang van klantvriendelijkheid geleerd. Dat heb ik daarna uitstekend kunnen toepassen in de zorg. Want ja, daar ben ik wel naartoe teruggegaan na 5 jaar. Het bloed stroomt ten slotte.
In eerste instantie ben ik toen als verpleegkundige en leidinggevende in de gehandicaptenzorg gaan werken, begeleid wonen. Het ziekenhuis bleef echter trekken. Inmiddels woonde ik in Zoetermeer, dus ik ben in ’t Lange Land Ziekenhuis terechtgekomen. Op de afdeling oncologie. Heel mooie tijd gehad, veel geleerd, vooral ook over ethische vraagstukken en dilemma’s in de zorg. Dat was ook de tijd dat ik merkte dat ik opleiden heel belangrijk vind en dat dat meer is dan alleen kennis opdoen. Ook van belang is hoe je die kennis nu weet toe te passen in de praktijk. Nieuwsgierig zijn, de ‘waarom-vraag’ stellen. Het was dan ook niet vreemd dat ik toen de Post HBO opleiding Praktijkopleider in de Zorg ben gaan volgen op de Hogeschool Rotterdam.
Wat vind je van de Zevenster?
En hier ben ik dan, in de Zevenster, opleider in hart en nieren. Inmiddels is ook op het gebied van opleiden veel veranderd. Er is veel digitaal, zelfstudie en eigen verantwoordelijkheid. Maar ook in de zorg is veel veranderd. De ouderenzorg is steeds belangrijker geworden in relatie tot de vergrijzing. Waar vroeger alles kon, en er niet op kosten werd gelet, lijkt alles nu wel kosten-gestuurd. Alles draait om efficiency en effectief werken. Andere tijden dus.
Ook voor de Zevenster betekent dit dat er noodzaak is om te investeren in opleiden. Dat is nodig om te kunnen blijven voldoen aan al die eisen van buitenaf. Maar ook om op alle, soms complexe zorgvraagstukken, antwoord te kunnen blijven geven. Nu investeren is straks klaar zijn voor de toekomst. En dat doet de Zevenster. Er wordt veel opgeleid op verschillende deskundigheden. Welzijn, helpende, verzorgende, verpleegkundige. En daar kan ik heel mooi al mijn kennis en expertise, als verpleegkundige en als praktijkopleider, in kwijt.
Ik ben hier nu bijna 2 maanden en ik merk dat collega’s en de leidinggevende mij weten te vinden met hun vragen. Dat vind ik fijn en belangrijk. Ik wil vooral ondersteunend zijn en hulp bieden, zodat de collega’s in de zorg kunnen ontwikkelen en groeien. Uiteindelijk is de kwaliteit van zorg afhankelijk van goed opgeleide medewerkers die dit met plezier en met hun hart doen. De openheid waarmee collega’s me tegemoet treden is hartverwarmend. Ik voel me als een vis in het water in de Zevenster.
Geef een antwoord